Wpływ inhalacji wodorem molekularnym na mózg i układ nerwowy

Wpływ inhalacji wodorem molekularnym na mózg i układ nerwowy

Terapie wodorem molekularnym mogą stać się skutecznymi terapiami komplementarnymi do leczenia medycznego. Badania kliniczne wykazują, że wodór cząsteczkowy jest bezpieczny w działaniu oraz niezwykle skuteczny ze względu na swoje specyficzne właściwości oraz szerokie spektrum działania:

• bardzo małe rozmiary wodoru cząsteczkowego powodują, że bez przeszkód przenika on błony komórkowe i nie istnieją dla niego żadne bariery, w tym bariera krew-mózg
• wodór molekularny jest skutecznym, selektywnym przeciwutleniaczem, tzn. z łatwością wychwytuje wolne rodniki neutralizując je i tym samym chroniąc Twoje komórki i narządy przed uszkodzeniami
• wodór molekularny nie jest toksyczny, a jego nadmiar organizm łatwo wydala
• wodór molekularny wspiera działanie enzymów antyoksydacyjnych
• wodór molekularny pomaga w likwidacji stanów zapalnych
• wodór molekularny podnosi poziom energii niezbędnej dla Twojego zdrowia i rekonwalescencji
• wodór molekularny pomaga w regeneracji komórek, tkanek i narządów
• wodór molekularny dostarcza elektrony oraz jest dostawcą protonów w chinonowym łańcuchu transportu elektronów
• wodór molekularny przekształca półprodukty chinonu w zredukowany ubichinol (zredukowany koenzym Q) zwiększając w ten sposób jego właściwości antyoksydacyjne
• wodór molekularny ma wpływ na ekspresję genów
• wodór molekularny przywraca właściwe pH
• wodór molekularny wykazuje wysoką skuteczność antypasożytniczą

Terapia wodorowa w leczeniu chorób centralnego układu nerwowego

W obecnych czasach jesteś narażony na działanie szkodliwych czynników środowiskowych, w tym stresu, który bardzo osłabia Twój organizm, szczególnie układ nerwowy. Sprzyja to rozwojowi wielu uszkodzeń komórek nerwowych, które prowadzą do ich dysfunkcji lub śmierci. Terapeutyczne działanie wodoru molekularnego zostało potwierdzone w wielu badaniach klinicznych.

W 2007 roku prof. Ohsawa z Japonii odkrył, że selektywne i przeciwutleniające właściwości wodoru cząsteczkowego wpływają na poprawę stanu niedokrwienia mózgu powstałego na skutek udaru. Okazuje się, że wdychanie gazu w ostrych zaburzeniach krążenia poprawia leczenie uszkodzeń tkanki mózgowej, co wykazano w badaniach na zwierzętach. Odkąd Ohsawa wraz z zespołem odkryli, że inhalacja wodorem redukuje martwicę pozawałową i uraz mózgu u szczurów, wiele badań poświęcono wpływowi wodoru na patologie mózgu. Jest to związane z łatwością pokonywania bariery krew-mózg i okazuje się doskonałym rozwiązaniem dla ochrony neuronów mózgowych.

Kolejne badania oraz praktyka stosowania terapii wodorowych w gabinetach, wykazały pozytywny wpływ wodoru molekularnego na regulację pracy centralnego układu nerwowego w przypadku takich chorób jak: demencja, Alzheimer, Parkinson, schizofrenia, uszkodzenia rdzenia nerwowego.  Okazało się, iż wodoroterapia zmniejsza utratę neuronów dopaminergicznych, zmniejsza stan zapalny komórek nerwowych oraz redukuje powstawanie uszkodzeń DNA.Niezależne nadania zespołu Nagaty i Sato wykazały wspierające działanie wodoru cząsteczkowego w procesie uczenia się i pamięci u szczurów.

Inhalacja wodorowa zwiększa działanie neuroprzekaźników polepszając tym samym nastrój i zmniejszając objawy depresji. Może też być niezastąpioną terapią w podnoszeniu koncentracji i czynności poznawczych mózgu zwiększając pamięć i kreatywność. Dla wodoru molekularnego nie ma bowiem żadnych przeszkód, w tym bariery krew-mózg.

Inhalacje wodorowe wykazują korzystne dzianie również w chorobach neurodegeneracyjnych, takich jak na przykład stwardnienie zanikowe boczne czy stwardnienie rozsiane. Wodór cząsteczkowy zapobiega rozwojowi i dalszej degeneracji komórek ośrodkowego układu nerwowego.

Badania in vivo wykazały skuteczność inhalacji wodorowych w skutecznym hamowaniu wzrostu guza mózgu - glejaka wielopostaciowego oraz spadku poziomu markerów nowotworowych. Badania kliniczne wykazały również, że wodór chroni układ nerwowy płodu lub noworodka.

Inhalacje wodorowe usprawniają pracę mózgu i polepszają komfort życia osób chorych, jednak wymagają  stałego korzystania z terapii –  przynajmniej przez 1 godzinę dziennie.